Türkiye’nin süreçten en çok etkilenen ülkeler ortasında yer alacağını söyleyen van Diessen, “Avrupa Birliği iklim siyasetleri, Türkiye’deki siyasetlerin epey önünde. Türkiye’nin 2021 yılında Paris Anlaşması’nı onaylaması ve yakın vakitte 2053’te net sıfır emisyon taahhüdünü savunması, poziitf gelişmeler. Fakat ticari ilgilerde aksilikler yaşamamak için daha tezli gayelere muhtaçlık var. Türkiye’de emisyon ticareti sisteminin uygulamasının hızlandırılması, ekonomik kayıpların en aza indirilmesi ve rekabet gücü açısından son derece değerli. Bu durumun 2030 yılına kadar Türkiye’ye maliyetinin 1.7 milyar olacağını iddia ediyoruz. Şayet Türkiye’de Avrupa Birliği’yle karşılaştırılabilir bir karbon fiyatı olsaydı, Türkiye gelirlerini ithalatla paylaşmak yerine, ülke hudutları içinde tutabilirdi” dedi.
ÇİMENTO VE ÇELİKTE MALİYETLER NE OLACAK
Sınırda Karbon Vergisi uygulaması, kalıcı biçimde 2026 yılı prestijiyle başlayacak. O vakte kadar izlenecek geçiş süreciyle hem ülkelerin hem şirketlerin adaptasyonunun sağlanması beklenirken; en çok etkilenen alanlar ortasında demir-çelik, çimento, alüminyum ve gübre yer alacak. Hudutta Karbon Vergisi’nden en çok etkilenecek ülkelerin Çin, Türkiye, İngiltere ve Norveç olacağını kaydeden van Diessen, Rusya’nın Ukrayna’yı işgali sonrası uygulanan yaptırımlar nedeniyle geçmiş yıllara nazaran daha az etkileneceğini belirtti ve şunları söyledi: “Karbon fiyatı aşikâr olduğunda Türkiye çimento sanayisi için maliyet 295 milyon Euro civarında olacaktır. Türkiye’nin pazar hissesi nispeten küçük olsa da çelik dalının maliyeti daha da yüksek olacak. Burada da maliyetlerin yaklaşık 660 milyon Euro’ya ulaşması bekleniyor.”
REKABETTE ÖNE ÇIKARAN FIRSATLAR
YAPILAN bir tahlile nazaran demir çeliğin Türkiye’den ithalatında yüzde 10, Hindistan’dan yüzde 32, Çin’den yüzde 17, Güney Ko-re’den yüzde 12, ABD ve İngiltere’den ise yüzde 6 oranında ek maliyet artışları getirebileceği kaydediliyor. Bu durum, Hindistan ve Çin’e kıyasla Türkiye için avantaj yaratabilirken; otomotiv ve inşaat üzere dallar başta olmak üzere, pek çok sanayide ise maliyet artışları yaşanması bekleniyor. AB ve Türkiye ticari bağlantılarında Gümrük Birliği’ni hatırlatan van Diessen, “Blok, yüzde 41’le Türkiye’nin en büyük ticari ortağı durumunda. Avrupa Komisyonu’na nazaran Türkiye, AB’nin 7. ticaret ortağı. Türkiye’de iklim odaklı güçlü bir dizi yeni proje başlatıldı. Sonuç olarak, ülkedeki hem kamu kurumları hem de özel şirketler iklim değişikliği ile ilgili hususlarda farkındalıklarını ve kapasitelerini kıymetli ölçüde artırdı. Cesaretli hareket taahhütler, Türkiye’yi düşük karbonlu bir ülke haline getirmeden evvel yeşil bir iktisada geçiş için hayati adımlar” yorumunu yaptı.
Marijn van Diessen
ŞİRKETLERİ NELER BEKLİYOR
AVRUPA Birliği’ne çimento, alüminyum ve çelik ihraç eden birinci 10 ülke ortasında yer alan Türkiye’nin Sonda Karbon Vergisi’nden değerli ölçüde etkileneceğini kaydeden van Diessen, “Ortaya çıkacak maliyetleri sınırlamak için Türkiye’deki şirketler, kişisel hareketlere bakmak zorunda kalacak. Belirlenen tarihlerden evvel ihracatçılar rekabet gücünü korumak için eserlerinin içerdiği emisyonları hesaplama ve bunları AB ithalatçılarına iletme yüküyle karşı karşıya kalacak.
